ogólną teorią względności
Encyklopedia PWN
materia
fiz. jedno z podstawowych pojęć fizycznych, oznaczające wszystkie obiekty, które można badać fizycznymi metodami.
[łac.],
fiz. wielkość utworzona ze stałej Plancka h, prędkości światła w próżni c oraz stałej grawitacyjnej G: mP = (ℏc/G)½ ≈ 2,177 · 10–8 kg;
promień grawitacyjny, promień Schwarzschilda,
fiz. w ogólnej teorii względności wielkość przypisana każdemu ciału wzorem rg = 2Gm/c2, gdzie m — masa ciała, G — stała grawitacji, c — prędkość światła w próżni;
fizyk i astrofizyk amerykański;
fizyk;
układ odniesienia, w którym ciało odosobnione spoczywa lub porusza się ruchem jednostajnym prostoliniowym.